2008
Zakład Farmakologii Doświadczalnej Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej 
im. M. Mossakowskiego PAN
Czynniki ryzyka miażdżycy u osób długotrwale odżywiających się dietą wysokotłuszczową
Celem badań była ocena czynników ryzyka miażdżycy u osób długotrwale odżywiających się tzw. "dietą Kwaśniewskiego". Ta niskowęglowodanowa, wysokotłuszczowa, ketogenna dieta jest uważana za miażdżycorodną i szkodliwą dla zdrowia – chociaż nie opublikowano żadnych badań dotyczących jej wpływu na organizm ludzki. Grupę badaną stanowiło 30 zdrowych mieszkańców Częstochowy (17 kobiet, 13 mężczyzn, wiek 50,6+/-2,9 lat), które oświadczyły, że stosują "dietę Kwaśniewskiego" od co najmniej 1 roku (średnio przez 5,0+/-0,5 lat). W surowicy osób badanych stwierdzono podwyższony poziom kwasu beta-hydroksymasłowego (289+/-44 mM/L), bardzo wysokie stężenie cholesterolu całkowitego (282+/-9 mg/dL) i cholesterolu LDL (192+/-8 mg/dL), ale zarazem wysokie stężenie cholesterolu HDL (69+/-3 mg/dL) i niski poziom triglicerydów (103+/-8 mg/dL) oraz glukozy (89+/-1 mg/dL). Stężenia insuliny (6,5+/-0,7 mU/mL), homocysteiny (10,5+/-0,6 mM/L) i białka C-reaktywnego (2,7+/-0,8 mg/L). Stężenie triglicerydów było ujemnie skorelowane z poziomem cholesterolu HDL (r=-0,54, P=0,004), a dodatnio z poziomem insuliny (r=0,75, P<10exp-5). Chociaż w badanej grupie cholesterol całkowity i cholesterol HDL były wyraźnie podwyższone, to godne podkreślenia jest, że były to jedyne zwiększone czynniki ryzyka miażdżycy w grupie badanej. W wyniku podwyższonego cholesterolu HDL współczynnik aterogenności (iloczyn [cholesterol całkowity]/[cholesterol HDL]) wynosił u osób badanych 4,2+/-0,2, co nie wskazuje na zwiększone zagrożenie miażdżycą. Podsumowując, omówione badania nie potwierdzają hipotezy o miażdżycorodności "diety Kwaśniewskiego".
Grieb P, Kłapcińska B, Smol E, Pilis T, Pilis W, Sadowska-Krepa E, Sobczak A, Bartoszewicz Z, Nauman J, Stańczak K, Langfort J. Long-term consumption of a carbohydrate-restricted diet does not induce deleterious metabolic effects. Nutr Res. 2008;28(12):825-33. 
http://www.cmdik.pan.pl/zespoly/zfd/badania.html
2005-2011
Katedra i Zakład Bromatologii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Aspekty epidemiologiczne i kliniczne diety niskowęglowodanowej „optymalnej”
dr n. farm. Izabela Bolesławska
Rok 2005 – badania pilotażowe
Od roku 2006 – ocena sposobu żywienia i ocena stanu odżywienia: badania ankietowe, badania antropometryczne, badania biochemiczne
Z „Podsumowań końcowych”
„Przeprowadzone w latach 2007 – 2011 badania dotyczące aspektów klinicznych i epidemiologicznych diety niskowęglowodanowej „optymalnej”, pozwoliły udzielić odpowiedzi na szereg pytań związanych z jej wpływem na organizm człowieka”. 
Jedna z publikacji:
Profil lipidowy, stężenia aldehydu dimalonowego oraz białka ostrej fazy w grupie osób stosujących „optymalny” model żywienia
Ocena profilu lipidowego, czynników stresu oksydacyjnego oraz stężenia białka ostrej fazy (C-reaktive protein CRP) w grupie osób stosujących dietę „optymalną”.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 49 kobiet i 50 mężczyzn mieszkańców Wielkopolski w wieku 25-65 lat stosujących dietę „optymalną”. Oznaczono stężenia: cholesterolu całkowitego, cholesterolu HDL, triacylogliceroli, aldehydu dimalonowego oraz białka ostrej fazy. Obliczono stężenie LDL cholesterolu
Wyniki. Stwierdzono, że w badanej grupie kobiet i mężczyzn średnie stężenia cholesterolu całkowitego (kobiety 292±75,4 mg/dl, mężczyźni 280±72,7 mg/dl) i LDL cholesterolu (kobiety 185±67,1 mg/dl, mężczyźni 184±18,3 mg/dl) były zbyt wysokie, jednocześnie stężenie HDL cholesterolu (kobiety 87,1±27,1 mg/dl, mężczyźni 80,7±25,8 mg/dl) oraz triacylogliceroli (kobiety 89,1±43,2 mg/dl, mężczyźni 105±50,5 mg/dl) zawierały się w zakresie wartości prawidłowych. Stężenie aldehydu dimalonowego w badanej grupie kobiet kształtowało się na poziomie niższym niż w grupie kontrolnej i wynosiło 1,43±0,68 μmol/l vs. 1,79±1,18 μmol/l. W badanej grupie mężczyzn wartości tego parametru również były niższe niż w grupie kontrolnej (1,80±1,23 μmol/l vs. 2,60±2,25 μmol/l). W badanej grupie kobiet średnie wartości CRP kształtowały się na poziomie 1,82±1,36 mg/l, mężczyzn 2,24±1,79 mg/l zawierały się zatem w przedziale nie wskazującym na wysokie ryzyko rozwoju wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego.
Izabela Bolesławska, Juliusz Przysławski, Marek Chuchracki, Adam Szczepanik – Problemy Higieny i Epidemiologii
http://www.phie.pl/phe-article.php?art=526&lng=pl