#Pytania & odpowiedzi

Wszystko o padaczce

Według definicji padaczka (epilepsja) jest chorobą ze skłonnością do występowania napadowej nieprawidłowej aktywności elektrycznej mózgu prowadzącej do napadów o różnorodnej postaci klinicznej, które jednak u danego chorego przebiegają w ten sam sposób. 
SKĄD SIĘ BIERZE
Przyczyny tej choroby często nie udaje się ustalić. Powodem mogą być pewne zmiany organiczne w mózgu, na przykład uraz, proces rozrostowy (nowotwór), udar, nagły wzrost ciśnienia tętniczego, anomalie budowy naczyń mózgowych (naczyniaki), choroby układowe (stwardnienie guzowate, toczeń itp.). Częstą przyczyną są zaburzenia metaboliczne: hipoglikemia, hiperglikemia bez kwasicy ketonowej, niedotlenienie, mocznica, nadmierne nawodnienie organizmu, zaburzenia elektrolitowe, choroby wątroby, alkohol, leki. Czasami przyczyną padaczki mogą być infekcje ośrodkowego układu nerwowego. 
W obrazie tej choroby opisuje się różne rodzaje napadów. 
1. Napady częściowe, które można odnieść do określonej części mózgu, gdzie jest tzw. ognisko padaczkowe. Wśród tych napadów wyróżniamy proste, złożone i uogólniające się.
2. Napady uogólnione, w których nie można odnieść objawów do określonej części mózgu, a wśród nich napady typu petit mal w postaci krótkotrwałych utrat świadomości oraz napady typu grand mal z pełną utratą świadomości i z drgawkami.
NAJWAŻNIEJSZY POKARM DLA MóZGU
W zależności od domniemanej przyczyny padaczki i rodzaju napadów stosowane są różne metody leczenia i rozmaite leki. Leczenie jest jednak trudne i często nieskuteczne. Ponieważ żywienie optymalne doprowadza do bardzo dobrego odżywienia mózgu, to szczególnie w przypadku padaczki o podłożu metabolicznym rokowania są dobre. Obserwuję grupę pacjentów z padaczką, u których po wprowadzeniu ŻO albo całkowicie ustąpiły napady, albo są dużo rzadsze – obserwacja ta u niektórych pacjentów jest już prowadzona 6 lat. Obserwacje dotyczą nie tylko pacjentów z padaczką samoistną, ale również pacjentów z organicznym podłożem napadów. Należy pamiętać o tym, że u podłoża napadów padaczkowych tak naprawdę zawsze są zaburzenia metaboliczne, związane głównie ze złym odżywieniem mózgu z powodu stosowania nieodpowiedniej diety. W innych przypadkach dodatkowym elementem pogarszającym odżywienie mózgu w określonych obszarach jest blizna, proces rozrostowy (guz, ropień), anomalia naczyniowa etc. Z tych faktów można wnioskować, że w każdym przypadku padaczki niezależnie od jej pochodzenia wprowadzenie Żywienia Optymalnego powinno przynieść poprawę. To stwierdzenie znajduje potwierdzenie praktyce wśród pacjentów znajdujących się w mojej obserwacji.
JAK LECZYĆ
O rezygnacji z leków nie można niestety myśleć od razu po przystąpieniu do Żywienia Optymalnego. Okres ok. 3 lat bez napadów padaczkowych upoważnia nas dopiero do rozważenia możliwości odstawienia leków, warto wówczas wykonać kontrolne badanie EEG. Dieta niskowęglowodanowa i bogatotłuszczowa, powodująca niewielką ketozę, doprowadza do stabilizacji czynności elektrycznej komórki nerwowej. Ten sposób żywienia był już stosowany w leczeniu padaczki w latach 20-tych XX wieku, a ostatnio przeżywa renesans dzięki wprowadzeniu tej metody ponownie w dobrych amerykańskich ośrodkach epileptologicznych. Czytając amerykańskie doniesienia na temat doskonałych efektów leczenia padaczki tzw. dietą ketogenną, znalazłem stwierdzenie, że podobna dieta powinna bardzo dobrze wpływać na stan zdrowia osób z różnymi schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego, jak m.in. stwardnienie rozsiane (SM), stwardnienie zanikowe boczne (SLA). O tym wiemy już od dawna dzięki dr. Kwaśniewskiemu, który te i inne tzw. nieuleczalne choroby leczy od wielu lat. Dlatego ja moim pacjentom zalecam wprowadzenie Żywienia Optymalnego i ustalenie takiego poziomu węglowodanów, który doprowadzi do niewielkiej ketozy. Zgodnie ze znaną proporcją BTW, czyli B-1, T – 3,5 lub więcej i W-0,5, ponieważ w padaczce 0,8 mogłoby być za dużo. Nie należy za wszelką cenę poszukiwać ciał ketonowych w moczu. Jeżeli przy poziomie około 40 g węglowodanów na dobę dla osoby dorosłej nie obserwuje się ciał ketonowych w moczu, nie ma konieczności dalszego zmniejszania ilości węglowodanów. W zasadzie odpowiednią ilość węglowodanów dla osób chorujących na padaczkę powinno się ustalić indywidualnie dla każdej z nich. W leczeniu padaczki unikam prądów selektywnych, gdyż przede wszystkim samo żywienie powoduje ustępowanie choroby, a ryzyko wystąpienia napadu w czasie zabiegu jest zbyt duże. 
W przypadku padaczki lekoopornej wskazania do leczenie dietą ketogenną (optymalną) są wtedy, kiedy występują co najmniej 2 napady padaczkowe tygodniowo, pomimo leczenia farmakologicznego. U dzieci wskazaniem są również sytuacje, kiedy obecność napadów wyraźnie zaburza prawidłowe funkcjonowanie lub stosowane leki powodują zbyt dużo działań niepożądanych. Według danych zebranych w Stanach Zjednoczonych wprowadzenie takiej diety doprowadziło do dobrej kontroli napadów u 20-25% dzieci, u 30-40% dzieci ilość napadów zmniejszyła się o 50%. W pracach amerykańskich podkreśla się również fakt, że dieta ketogenna (proporcja białka do tłuszczu 1:4) nie powoduje wczesnego rozwoju miażdżycy, choroby niedokrwiennej serca czy udarów mózgu. 
ZBAWIENNY WPŁYW ŻO
Jeżeli padaczka jest dobrze kontrolowana dietą, po 2 latach zmienia się proporcje B:T z 1:4 do 1:2-3. Wskazana jest stała kontrola parametrów morfologii i biochemii krwi. Konieczne jest dalsze zbieranie materiałów na temat efektów leczenia dietą tej choroby. Daje ona szansę ludziom, którym w opanowaniu padaczki nie pomagają leki. W tym przypadku, podobnie jak w cukrzycy czy w astmie oskrzelowej, można uzyskać bardzo wymierne, obiektywne dowody na pozytywny wpływ Żywienia Optymalnego na leczenie.
Dr n. med. Mariusz Głowacki
Homo Optimus
Warszawa
Artykuł ukazał się w miesięczniku "Optymalni" – czerwiec 2007

Wszystko o padaczce

MIESIĘCZNIK OPTYMALNI MAJ 2017